Πάντα πιανόμουν κορόιδο από πολύ όμορφες γκόμενες. Πες με επιφανειακό ,πες με ρηχό , αλλά ποτέ δεν με ενδιέφερε το μυαλό τους ιδιαίτερα. Τι κι αν ξεστομίζουν αλλεπάλληλα τούβλα μπροστά στην παρέα σου από τους αγάμητους κουλτουριάρηδες φίλους σου που το παίζουν έξυπνοι και της πετάν ντομάτες, τι κι αν πιστεύει ότι κανένας άντρας δεν την έχει καταλάβει έως τώρα αλλά σε σένα βρήκε «αυτό που έψαχνε σε όλη της τη ζωή» , απλά επειδή κουράστηκε το σαγόνι σου να την γλύφεις όλη νύχτα, με κάνουν να νιώθω σημαντικός. Καλύτερος από τους υπόλοιπους που με κοιτάζουν να της κρατάω το χέρι και ζηλεύουν. Τους βλέπεις στο facebook, που κάθε φορά που αυτή ποστάρει μια μαλακία της κάνουν σχόλια ή σπεύδουν να την διορθώσουν ή αν είναι πιο πέφτουλες, την πειράζουν για να το παίξουν πιο έξυπνοι από αυτήν γιατί έτσι νομίζουν ότι θα την γαμήσουν. Εγώ τους κοιτάζω και γελάω. Οι ΑΚΥΡΟΙ!. Τους καταλαβαίνω, και εγώ πιθανότατα τα ίδια έκανα για να την κατακτήσω, απλά ελπίζω να φαινόμουν λιγότερο γελοίος και αυτή λιγότερο ηλίθια. Σε τελική ανάλυση με κάνει να νιώθω πιο άντρας. Η μαγκιά θα ήταν να γινόμουν από μόνος μου, χωρίς το καρότο, αλλά και αυτό μετράει στη νύχτα.
Το πώς γνωριστήκαμε, μόνο η τύχη το ξέρει. Το πώς κατάφερα και την κράτησα, μόνο εγώ το ξέρω. Μόλις με άφησε. Τώρα πίνω ένα φλασκί γεμάτο κονιάκ στα παγκάκια της άνω πόλης. α! ξέχασα, είναι παραμονή πρωτοχρονιάς 12 παρά 1 και βλέπω τα πυροτεχνήματα να σκάνε σε όλη την πόλη και εγώ έχω την καλύτερη θέα. Θυμήθηκα ότι πριν από λίγο χωρίσαμε. είχε να μου μιλήσει 2 μέρες στο τηλέφωνο και τα μηνύματα δεν τα απαντούσε γιατί το κινητό της ήταν μάλλον χαλασμένο, αλλά παραδόξως δούλευε όταν την παίρναν οι φίλες της. Όπως και ο μσν της κάθε φορά που την έβλεπα offline. Το μόνιτορ του μετρητή της αγάπης που είχε για μένα ούλριαζε στο χαμηλότερό της σημείο, και ο πιστός της φίλος εδώ και λίγες βδομάδες έβγαινε περισσότερο συχνά μαζί της από ότι επιτρέπει το εγχειρίδιο του κερατά. Παρόλα αυτά στην πραγματικότητα ήθελα να πιστεύω ότι όλα πάνε καλά μεταξύ μας την ώρα που τρώμε μαζί στο γαμάτο εστιατόριο που διάλεξε όταν επιτέλους πήρε τηλέφωνο μόνο και μόνο για βγούμε και να μου πει ότι ήθελε να χωρίσουμε, αρκετά βολικά, σε ένα δημόσιο χώρο για να μην αρχίσω τα γαμοσταυρίδια και σπάω πράματα ενώ την έπαιρναν τα κλάματα. Μου εξήγησε ότι αυτή ήθελε να βγαίνει στα ωραία μέρη που εγώ δεν είχα λεφτά να την πηγαίνω και ότι οι φίλοι μου ήταν μαλάκες, και εγώ της εξήγησα ότι έκανα ότι μπορούσα και συμφώνησα με το τελευταίο. Και της είπα μάλιστα ότι μπορώ να βρω καλύτερη από αυτή όποια στιγμή θέλω. Πέρασαν 3 χρόνια και παραδόξως, ακόμα το επιχείρημά μου δεν αποδείχτηκε. Πίσω πάλι, αυτή βγάζει ένα χαρτομάντιλο να σκουπίσει τις μύξες της από το κλάμα και εγώ την αγκαλιάζω για τελευταία φορά. Οι άμυνές μου δεν μου επιτρέπουν να αντιδράσω. Την βλέπω να ανοίγει την πόρτα και να φεύγει τρέχοντας. Εγώ συνεχίζω και τρώω το υπέροχο γεύμα του εστιατορίου. Λίγες ώρες αργότερα, συνεχίζω τη ζωή μου όπως θα ήτανε χωρίς να λάβω υπόψη μου το προηγούμενο περιστατικό. Ξαφνικά στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με γονείς γιαγιάδες ξαδέλφια και θείες μόλις σκάει το πρώτο πιάτο, η μπουκιά δεν κατεβαίνει. Αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι μόλις έχασα το κορίτσι. Όταν κάνεις πως δεν βλέπεις αυτό που σε πονάει είναι σαν ένα κύμα παλιρροιακό που μαζεύεται και κάποια στιγμή σκάει πάνω σου η κατάθλιψη και σου παίρνει το σπίτι και διαλύεσαι. Ζητάω να φύγω. Στο αμάξι αρχίζει το φλας μπακ των αναμνήσεων. Την είχα αγκαλιά την ώρα που κάναμε έρωτα και μου έλεγε να τελειώσω μέσα της και το έκανα. Ένιωθα ένα κομμάτι του εαυτού μου να μπαίνει μέσα στον άλλον άνθρωπο και ότι αυτό θα διαρκούσε για πάντα ενώ εγώ την φιλούσα τρυφερά. Θυμόμουν ότι ήμουν ευτυχισμένος. Μετά μου έλεγε μια ηλίθια ατάκα και νόμιζα ότι προσπαθούσε να πει κάτι βαθύ. 10 ώρες αφού με άφησε κατάλαβα πραγματικά ότι οι ωραίες μέρες που δεν ήμουν μόνος τελείωσαν. Και τότε με πήραν τα ζουμιά. Εκείνη τη στιγμή σκάνε όλα τα πυροτεχνήματα στο κέντρο της πόλης που βλέπω από ψηλά ταυτόχρονα. Είναι το πιο ωραίο θέαμα που έχω δει. Εύχομαι να ξαναγυρίσει. Στο παγκάκι άρχισε να βγάζει κρύο που η ποζεράδικη καμπαρντίνα που αγόρασα μόλις είχα δει το RECONSTRUCTION του Boe στο σινεμά, δεν το άντεχε.
Στο τραπέζι της παρέας μου, μαζεύτηκαν διάφοροι για να παίξουμε χαρτιά. Η βραδιά κυλάει όμορφα καθώς το πόκερ είναι το μόνο πράγμα που με κάνει να μη χάσω τα λογικά μου. Σχεδόν. Για κάθε κακό ζευγάρι φύλλων που μου έρχεται στο χέρι εγώ σκέφτομαι ότι αν μπω στην παρτίδα και έρθουν στο τραπέζι αργότερα τα ίδια φύλλα και κερδίσω, αυτή θα με πάρει τηλέφωνο και θα ξαναγυρίσει, μιας που οι μαθηματικές πιθανότητες είναι ίδιες δηλαδή ελάχιστες. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα άλμα πίστης μακριά από τη λογική. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο από όλα. Στο τέλος να είμαι για δέσιμο. Ο προηγούμενος στη σειρά ανέβασε το στοίχημα και πρέπει , αν θέλω να παίξω να βάλω ένα 50 ευρο. Σκέφτομαι να, το άλμα πίστης. Η πραγματικότητα με επαναφέρει στην τάξη και αποφασίζω να μη μπω, όπως κάθε φλώρος που προσέχει να μη χάσει τα λεφτά του . Τα υπόλοιπα φύλλα πέφτουν στο τραπέζι και ένα ένα ήταν τα φύλλα που είχα και εγώ. Η ειρωνεία είναι ότι αν έμπαινα θα κέρδιζα με ένα ωραιότατο φούλ και θα έστελνα τον προηγούμενο σπίτι του από νωρίς, να κάνει βόλτες στα μπαρ μέχρι εγώ να τους τα φάω όλα και αυτόν να τον πάρει ο ύπνος. Εκείνη την ώρα έρχεται μήνυμα στο κινητό μου. Μου στέλνει ένα τυπικό χρόνια πολλά και καλή επιτυχία στο παιχνίδι, όπως κάθε κοινωνικό ζώο που επειδή είναι πρωτοχρονιά ή η γιορτή μου πρέπει να στείλει από υποχρέωση μηνύματα και ευχές που έχουν χάσει το νόημά τους. Γαμώ την τύχη μου! Ο άνθρωπος ενάντια στις πιθανότητες, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν είναι εξαρχής ένα χαμένο παιχνίδι. Το μόνο πράγμα που μας σώζει είναι στο τέλος να πούμε ότι παίξαμε σωστά, κερδίσουμε χάσουμε. Αρχίζω να πιστεύω ότι το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει με τον έρωτα. Αν ακολουθήσεις το ένστικτό σου ή κερδίζεις ή είσαι τρελός. Αν ακούσεις τη λογική σου, τότε, δεν είναι έρωτας. Αλλά τουλάχιστον δεν είσαι τρελός.
Η παρτίδα συνεχίζεται, και τρεις φορές τα ένστικτά μου , είπανε να μπω από το πουθενά και να κερδίσω και τις τρεις φορές τους αρνήθηκα βάση πιθανοτήτων και τώρα είμαι στα μισά λεφτά που είχα. Η τύχη μου αλλάζει και επιτέλους ένα ζευγάρι άσσων στα χέρια μου. Παίρνω τα φύλλα, τα κοιτάω και αμέσως τα κρύβω για να μην καταλάβει κανένας ότι έχω καλό φύλλο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα τους φάω τα λεφτά. Θυμάμαι τον κολλητό μου, που του έλεγα ότι είναι η πιο όμορφη κοπέλα που είχα ποτέ στη ζωή μου και με κάνει να νιώθω όμορφα με τον εαυτό μου, αλλά ακόμα δεν είμαι σίγουρος να της δοθώ ολοκληρωτικά και αν αποφασίσω τώρα να μπω και το ζήσω, δεν έχει πισωγύρισμα. Άμα γίνει καμιά μαλακία και με αφήσει εγώ θα πίνω μπύρες στα παγκάκια. Τουλάχιστον τώρα που είναι νωρίς, μπορώ ακόμα να την γλυτώσω. Να αφήσω κάτι και για μένα. «μαν», μου λέει « δεν έχει νόημα να μη μπεις, αν φοβάσαι ότι θα καταλήξεις να πίνεις μπύρες, το θέμα είναι να το ζήσεις, τώρα που το έχεις». Τον άκουσα. Στην πόκα, όπως και στη ζωή, όλες οι επιλογές μας είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Η τύχη στο τέλος θα κρίνει αν θα πληρωθείς. Ο σκοπός του ανθρώπου πάνω σε αυτή τη γη είναι να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας και να μειώσει τις πιθανότητες αποτυχίας. Ωστόσο, η τύχη, δεν νοιάζεται και πολύ για το τι θα κάνει ο άνθρωπος.
Και ιδού το δίλλημα. Έχω ένα ωραιότατο ζεύγος άσσων στο χέρι και μια ωραία γκόμενα. Ο σκοπός μου είναι πώς να φάω τα λεφτά των άλλων αλλά και την γκόμενα. Άμα ανεβάσω το ποντάρισμα, οι άλλοι μπορεί να τρομάξουν και να φύγουν από το παιχνίδι. Το ίδιο και η γκόμενα. Άμα δείξω ότι είμαι πιο ερωτευμένος από ότι αυτή μπορεί να τρομάξει και να φύγει. Άμα μπλοφάρω και κάνω τον κινέζο, από την άλλη, πολλοί θα μπούνε στο παιχνίδι και μπορεί να μου τα φάνε- και να μου την φάνε-, ακόμα και αν εγώ έχω το πάνω χέρι. Οπότε, τι κάνεις? Ανεβάζεις λίγο. Φιλιόμαστε για πρώτη φορά. Όλοι οι υπόλοιποι μπαίνουν. Σκάνε τα υπόλοιπα φύλλα. Να και ο τρίτος άσσος. Μόλις κάναμε το πρώτο μας ταξίδι και λιώσαμε στα γαμήσια, γυμνοί συνέχεια, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Ένας μαλάκας ανεβάζει και εγώ τον βλέπω χωρίς καν να το σκεφτώ. Τα πρώτα μαλωματάκια. Το ότι σε κάνει μαλακίες συχνά είναι καλό δείγμα , γιατί δείχνει ότι σκέφτεται τη ζωή της μαζί σου. Εσύ την παίρνεις τηλέφωνο πρώτος για να της πεις ότι την γουστάρεις. Πέφτει και το τέταρτο φύλλο. Εγώ ανεβάζω ακούγοντας την συμβουλή του κολλητού μου. Ένας ένας από την παρτίδα βγαίνει. Σβήνω τα νούμερα από τα τηλέφωνα που με τόσο κόπο είχα μαζέψει από τα διάφορα πουτανάκια μου που πηδάω σε ώρες κρίσης. Δε θα ξαναδώ καμία από αυτές. 2 παίχτες στο τραπέζι. Ο άλλος ανεβάζει. Εσύ μόλις της είπες να μετακομίσει μαζί σου. Δεν είναι σίγουρη. Η δουλειά μου είναι για κλάματα. Περνώ τις περισσότερες ώρες γράφοντας για εκείνη. Ακόμα ένας ατάλαντος που τον εγκαταλείπει μια γκόμενα και το παίζει καλλιτέχνης. Βλεπόμαστε όλο και πιο αραιά. Ο αντίπαλός σου σε έχει ανεβάσει το ποντάρισμα. Ξέρει το ένστικτό σου, ότι παρά τους 3 άσσους ο άλλος έχει τον σατανά με ένα καυτό παλούκι έτοιμο να στο χώσει στον κώλο σου. Παρόλα αυτά η λογική σου λέει ότι αποκλείεται να έχει καλύτερο φύλλο από σένα. Τα λεφτά που μάζευα να πάρω εκείνη την ωραία κάμερα τα έκανα ένα πανάκριβο δαχτυλίδι. Μου είπε ότι δεν ήταν ανάγκη. Αλλά το φόρεσε. Είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, αλλά το πουλί μου δεν μου σηκώνεται γιατί μόλις της τηλεφώνησε ο «επόμενος» και χαχανίζουν για 45 λεπτά συνέχεια και να λένε μαλακίες. Δεν είναι ούτε στον κόσμο σου πια. Ποτέ δεν ήταν.
ALL IN..το ανακοινώνω. Δεν μπορώ να το πάρω πίσω. «σ’αγαπώ μωράκι μου» λέει το μήνυμα που της στέλνω αν και το πιο ειλικρινές θα ήταν «γιατί με άφησες μόνο μου τώρα ΜΩΡΗ ΓΑΜΙΟΛΑ?» αλλά το χέρι συνεχίζει να γράφει «σε αφήνω τώρα ματάκια μου, σε φιλώ. Σ’αγαπώ σ’αγαπώ σ’αγαπώ» Ο αντίπαλος σε βλέπει και ανοίγει τα χαρτιά του. Παρά τους 3 άσσους , είχε κάτι καλύτερο. Είχε τον τέταρτο και την κέντα που του ήρθε όταν εγώ κοιτούσα πως θα του τα φάω και δεν πρόσεχα. Πάντα υπάρχει κάποιος άλλος καλύτερος από εσένα. Η τύχη θα ήταν να μην εμφανίζονταν. Και εσύ καλός ήσουν αλλά όχι ο καλύτερος σε αυτήν την παρτίδα. Τουλάχιστον δεν έφυγα πρώτος από το παιχνίδι. Μόλις ξημέρωνε η πρώτη μέρα του χρόνου και δεν μπήκε με το δεξί αλλά με το μεσαίο. Θυμίστε μου, ποιος μαλάκας είπε ότι όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη? Σε λίγη ώρα θα ξεχάσω ότι έχασα τόσα λεφτά.
Πέρασε ένα τρίμηνο που ήμουν εντελώς μεθυσμένος. Ήταν το τίμημα που πλήρωνα για να μην την στέλνω μηνύματα. Κάθε φορά που ένιωθα την παρόρμηση να της γράψω κάτι, προτιμούσα να ανοίγω ένα μοσχοφίλιρο ή ένα πλωμάρι. Πήγαινα μεσημεριάτικα στις παραλίες μετά τη δουλειά για να γίνω από το απόγευμα κομμάτια. Και όταν στην αρχή σας έλεγα ότι με έκανε να νιώθω σημαντικός, τώρα νιώθω ένα σκουλήκι. Αυτό είναι μια ανεπιθύμητη παρενέργεια που προέρχεται από το γεγονός ότι για κάποιον αυθαίρετο λόγο είχα μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου χωρίς ωστόσο να το έχουν αποδείξει τα έργα της ζωής μου έως τώρα, μέχρι που η κωλοφαρδία που είχα και την γνώρισα μου έβαλε μια γυάλινη σκάλα να σας βλέπω όλους από ψηλά. Και όταν έσπασε αυτή, η βαρύτητα ανέλαβε τα υπόλοιπα. Το καλό ήταν ότι όλα αυτά αυτή δεν τα ήξερε. Και ούτε θα τα μάθει ποτέ γιατί πάντα της έδινα την εντύπωση ότι είμαι γαμάτος. Τα είπα στο παρελθόν σε άλλες πριν από αυτήν και το αποτέλεσμα ήταν πάντα το αντίθετο από το αναμενόμενο. Αρκετά λεφτά έχασα στο τραπέζι, δεν θα πουλήσω τόσο φτηνά και το ίδιο μου το σπίτι και τα προσωπικά μου αντικείμενα. Γιατί αν γίνει και αυτό , game over. Θα μπορούσα επίσης να την παρακολουθάω τα βράδια και να την παίρνω από πίσω, και μάλιστα θα ταίριαζε και στον χαρακτήρα μου, ή ακόμα και να κάνω ντου κάποιο βράδυ και να την αρχίσω τις σφαλιάρες αλλά σκέφτομαι χαμένος κόπος. Θα το έκανα μόνο και μόνο για να περάσω εγώ καλά , χάνοντας τον έλεγχο του εαυτού μου για να καώ στις φλόγες σαν αυτοκαταστροφικός μαλάκας που είμαι. Οπότε η πραγματική μάχη που δίνω είναι να μην χάσω τον έλεγχο. Προτιμώ να πεθάνω πίνοντας από το να τον χάσω. Ο μόνος μου σύμμαχος είναι η λογική μου. Ο πιστός μου σύμμαχος. Μπορεί η τύχη και τα ένστικτα να με πρόδωσαν, αλλά παρέα μαζί του, έχω ακόμα ελπίδες. Ο μοναδικός μου σύμμαχος όμως , δεν θα μου κάνει τη δουλειά τζάμπα. «άμα θες, να σε βοηθήσω, θα πρέπει να την ξεχάσεις, και όχι να κάνεις κάτι για να την ξανακερδίσεις. Και εγώ θα κάνω τα πάντα για να την ξεχάσεις». Του έδωσα μια προκαταβολή χωρίς να υποσχεθώ τίποτα για να ξεκινήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου