Expectations #1

– (όταν οι φαντασιώσεις σαμποτάρουν τα δεδομένα της πραγματικότητας)-
Τα έχω εκλογικεύσει όλα. Το να θες να κολλήσεις μια άγνωστη σ’ενα μπαρ και να φοβάσαι οτι θα σε απορρίψει και αυτό θα σε πληγώσει, είναι σαν να φοβάσαι οτι άμα ανοίξεις την ντουλάπα του σπιτιού σου, θα βγεί κανένας μπαμπούλας και θα σε φάει. Δηλαδή, τί με νοιάζει γενικότερα άμα πω σε κάποια «τούρλα είσαι μανίτσα μου» και μου απαντήσει «α να χαθείς κρύε»? Αλλά εγώ πάλι γιατί τρέμω πριν πάω να της μιλήσω? Λες να πιστεύω κοτζαμάν, μηχανικός, ορθολογιστής, καπιταλιστής, μηδενιστής, δαρβινικός άθεος σε μπαμπούλες?
Μπαρ, πίνω το ποτό μου. Μια ωραία γκόμενα κάθεται δίπλα μου. Το πιθανότερο είναι οτι δεν κάθισε δίπλα μου επειδή θέλει να με γαμήσει, αλλά επειδή άδειασε το σκαμπό από τον προηγούμενο πελάτη. Τώρα πια δεν είναι μια ακόμα γκόμενα απέναντι που χαζεύαμε με τον κομπάρσο φίλο μου,αλλά είναι η γκόμενα δίπλα μου. Εκτός από την γεωγραφία τί άλλο έχει αλλάξει?
Οι προσδοκίες. Εκεί που ξαφνικά έπινα το ποτό μου αμέριμνος, τώρα έχω μαθηματικές πιθανότητες να αποκτήσω μια σύντροφο. Μια πιθανή σύζυγο που θα μου συμπαραστέκεται στα δύσκολα και θα μεγαλώσουμε μαζί τα παιδιά μας. Μια κοπέλα που θα βγάζω έξω σε εστιατόρια με άλλους φίλους ζευγάρια και θα πηγαίνουμε ταξίδια θα της κάνω δώρα και θα ζηλεύει όταν περπατάω στον δρόμο και χαζεύω κανα κολί διακριτικά. Ένα πουτανάκι που θα μου κάνει έρωτα ότι ώρα μου σηκώνεται , ή ακόμα ένα αποκούμπι που θα γείρω στην αγκαλιά της όταν η άλλη φανταστική γυναίκα της ζωής μου με αφήσει, ή από ενός μήνα έως μιας εβδομάδας καυτού σεξ που θα ξεχάσω τον επόμενο ή τέλος ένα καλό one night stand που θα έλεγε και η Σαμάνθα από το Sex and The City συνήθως με μια σακούλα από ψώνια στα χέρια (η προσθήκη της Σαμάνθα στην ιστορία ουδεμία σχέση έχει με την προώθηση του μύθου αλλά το κάνω για την ελπίδα οτι θα ανεβάσω την αναγνωσιμότητα μου-κατα κύριο λόγο από το κοινό που κοροιδεύω.)
Αυτό που συναντάμε σαν αποτέλεσμα είναι αντί να έχω δίπλα μου μια κοπέλα που πίνει το ποτό της, και δεν ξέρουμε αν μας έχει ρίξει έστω ένα χαμόγελο, ή μια ματιά, την έχουμε ανεβάσει σε πιθανή σύζηγο. Αυτό ανεβάζει τον πύχη. Αυτό αγχώνει. Εκεί που ήσουν αμέριμνος , τώρα θα πρέπει να το παίξεις γκόμενος, πετυχημένος, έξυπνος, ατακαδόρος, να βρεις την σωστή λέξη, εντέλει να ρισκάρεις. «μα εγώ δεν είμαι..λες να αποτύχω?..πω..πω και τί να πω τώρα..ααα!..το ξέχασα» οπότε, αρχιζεις και τρέμεις η κοπέλα σε κοιτάζει περίεργα, της γυρνάς την πλάτη ολότελα κάνοντας πως δεν την βλέπεις, αλλά και πάλι δεν λειτουργεί, αρχίζεις τώρα να φαντάζεσαι πως όταν θα είστε στο κρεβάτι αφού την έχεις κάνει έρωτα θα σου εξιστορεί τί γλυκούλης αδέξιος μπουνταλάς woody Allen ήσουν και αυτό την άναβε περιέργως, οπότε ξαναγυρνάς από την άλλη , πάνω στην πιρουέτα μέσα στην αναμπουμπούλα σου πέφτει το ποτό, η κοπέλα τρομάζει γιατί την πιτσίλισες, της λες συγγνώμη μου ξέφυγε σου λέει δεν πειράζει, παίρνεις κουράγιο που σου απάντησε, παίρνεις μια βαθειά ανάσα να της πείς την βλακεία «άμα θες να σου κεράσω, εμένα Λευτέρη με λένε, χάρηκα», έχεις χάσει 2 κιλά ιδρώτα και έχεις αναψοκοκκινήσει, ο ιδρώτας κάνει τον Πικάσσο πάνω στο πουκάμισό σου, παίρνεις βαθειές ανάσες, επιτέλους το αποφάσισες, άντε πάνε μίλα, πες οτιδήποτε σου έρθει στο μυαλό και ότι βγει, αλλά κάποιος να σου δώσει σήμα να ξεκινήσεις, μετράς αντίστροφα, 10, 9, 8,7,6,5,4,3,2,1,0...κλείνεις τα μάτια, παγώνει η καρδιά σου και η αναπνοή σου, πας να πεις «γεια σου, όλα καλά?» και εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας άλλος αγνωστος και της μιλάει.. όσο η ώρα περνάει και αυτός χαριεντίζεται μαζί της εσύ αρχίζεις τώρα να φαντάζεσαι οτι θα κατέβεις με σχοινί από το ταβάνι της εκκλησίας που θα τον παντρεύεται, θα την αρπάξεις αγκαλιά και θα ξανανεβείτε μαζί ψηλά στα αστέρια που θα την έχεις αγκαλιά και θα σε κοιτάζει ευτυχισμένη, την ώρα που το σώμα σου θα σου λέει οτι είναι ανώφελο να κάθεσαι άλλο στο μπαρ και είναι ώρα να πας κάπου αλλού ή καλύτερα να πα να κοιμηθείς.
Θα ευχόμουν η γυναίκα της ζωής μου να είναι κάποια που φαντάστικα οτι θα γίνουν έτσι τα πράγματα και να γίνουν.