Πρωινό ξύπνημα μετά το σεξ

Το πρωί που σηκώθηκαν, ο Γιώργος έτρεξε στην παραδιπλανή πολυκατοικία που ζουν οι γονείς του και καμιά 6 δισεκατομύρια κατσαρίδες για φέρει την παλιά καφετιέρα που κάνει γαλλικό καφέ για να την καλοπιάσει. Η κοπέλα άνοιξε το μικρό ψυγείο και βρήκε μόνο γαλατάκια, νερά εμφιαλωμένα που είχαν ξαναγεμιστεί από τη βρύση, μπύρες και άρχισε ήδη να ξενερώνει γιατί κατάλαβε οτι ο Γιώργος πρακτικά ζεί ακόμα με τους γονείς του που μένουν στην παραδιπλανή πολυκατοικία. Ο Γιώργος έφερε την καφετιέρα. Ξαφνικά άρχισαν να ξεπετιούνται εκατοντάδες μικρές κατσαρίδες μέσα από την καφετιέρια που την κάναν στέκι αναπαραγωγής, σαν ένα σημάδι, έναν κακό οιωνό που στέλνει ένας κολόπουστας θεός που δεν θέλει ποτέ να ευτυχίσεις μαλάκα Γιώργο. Η κοπέλα έφυγε από το δωμάτιο χωρίς να τον φιλήσει. Άρχισαν ήδη να παριστάνουν τους ξένους, «ήταν ένα λάθος η χθεσινή μας νύχτα κτλ, κτλ). Στο τέλος ένας από τους δύο (ή και τους 3) είναι πάντα, αυτός που συνήθως μπαίνει στον μεγαλύτερο κόπο για το μικρότερο όφελος, που θα καταλήξει στα μαθηματικά της υπόθεσης.
Και αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδε. Μια εβδομάδα αργότερα την πήρε τηλέφωνο. Αυτή βγήκε έξω από το μπαλκόνι και μιλούσε χαμηλόφωνα καθώς περνούσαν τ’ αμάξια. Αυτή του εξήγησε ότι χρειάζεται να δει έργα, ότι θα γίνει άνθρωπος και θα μπορεί να συντηρεί και άλλους γύρω του, για να μπει στη διαδικασία να επαναλάβουν το υπέροχο πράγμα που έζησαν. Εκείνος της ορκίστηκε ότι θα τα καταφέρει και όταν θα ρθει η μέρα θα την ξαναπάρει τηλέφωνο. Εκείνη βούρκωσε. Έχει περάσει από τότε ένας χρόνος και ακόμα προσπαθεί. Δεν τα παράτησε. Απλά δεν τα κατάφερε ακόμα.