sweet nights under the dark sky episode 29 # The Bonjour playlist.

Μια ζωγραφιά, μερικά μουσικά κομμάτια και ένα μπουκάλι κρασί ήταν αρκετά και για απόψε.
Πάντα ονειρεύονταν τα καλοκαίρια σε κάποιο μπαράκι να παίζει την αγαπημένη του μουσική στα πρόσωπα που αγάπησε καθώς αυτά έχουν επιστρέψει με κάποιο μαγικό τρόπο στη ζωή του. Ήταν η δικιά του έκδοση της ευτυχίας.

Την συνάντησε λίγο πιο έξω από τη στάση, φορούσε εκείνο το κόκκινο φόρεμα με τις άσπρες βούλες για να πάρουν χαμπάρι όλοι όσοι δεν το πρόσεξαν το πλούσιο ντεκολτέ της με τις αψεγάδιαστες βυζάρες της. Πήγανε στο μαγαζί ενός φίλου της, ήπιανε το ποτό τους. Φεύγοντας, κατευνθήκανε προς το αμάξι της. Εκεί άνοιξε το πορτ μπαγκάζ, έβγαλε τις γόβες στιλέτο που φορούσε όλη μέρα και φόρεσε τα σταράκια της. Άφησε και το μελαχρινό της μαλλί ν’ ανεμίζει στον άνεμο καθώς περνούσαν από την παραλιακή. Αυτός, εκείνη την ώρα φόρεσε το πανί στα μάτια, έγειρε στον ώμο της σαν μωρό και προσπάθησε να τον πάρει ο ύπνος.
-πού θες να σε πάω, τον ρώτησε.
-πάνε με όπου γουστάρεις, ψυχούλα μου.
Μετά έκλεισε τα μάτια, αφήνοντας τον εαυτό του να παρασυρθεί από τις πυρηνικές εκρήξεις ευτυχίας που συμβαίναν στο στήθος του. Τα μάτια του ήταν δεμένα αλλά εκείνη την ώρα ένιωθε να κάνει έρωτα με το εκτυφλωτικό φως σε απόλυτη έκσταση. Ο δρόμος τελικά, ήταν η κόλαση που σε κάθε της χαμόγελο σκάει στα δάχτυλά σου και μια ποντικοπαγίδα, και ο τελικός προορισμός, η έρημος με τα θηρία να τον φάνε ολομόναχο. Δεν το ξερε, άμα το ξέρε, πάλι τα ίδια θα έκανε. Έδωσε την καρδιά του σε κάτι που δεν υπήρχε, αλλά από την άλλη δικιά του ήτανε ότι ήθελε την έκανε. Εκεί μόνος στην έρημο, μαθαίνεις και γίνεσαι άντρας τουλάχιστον και εύχεσαι άλλο κακό να μη σε βρει. Και τελικά υπάρχει. Να μην έχεις άλλη καρδιά να δώσεις. Έβγαλε το φτηνό κρασί BonJour από την τσάντα του και φόρεσε τα ακουστικά του ενώ χανόταν στον ορίζοντα.